«Ταξίδι στο παρελθόν» από τον Σταθμό Έκδοσης Εισιτηρίων του ΟΣΕ στον Γαλατά
Στις 24 Οκτωβρίου 1887 το ελληνικό δημόσιο παραχώρησε σε Βέλγους βιομηχάνους το δικαίωμα κατασκευής, με δαπάνες του κράτους, της γραμμής Μεσολογγίου – Αιτωλικού – Αγρινίου, μήκους 44 χιλιομέτρων.
Στις 13 Ιουνίου του 1888 άρχισαν οι εργασίες κατασκευής της γραμμής του Μεσολογγίου.
Στις 12 Δεκεμβρίου του 1889 ο Τρικούπης αποφάσισε την επέκταση της γραμμής ως το Κρυονέρι (απόσταση 16 χλμ.), για να συνδεθεί ατμοπλοϊκά με την Πάτρα και τις γραμμές των Σιδηροδρόμων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου (ΣΠΑΠ).
Οι Βέλγοι δεν δέχτηκαν τους νέους όρους και ο Τρικούπης, με σχετική απόφασή του, τους αφήρεσε το δικαίωμα εκμετάλλευσης της κρατικής γραμμής Μεσολογγίου – Αγρινίου.
Μετά από αυτή την εξέλιξη, κυβερνητικά στελέχη ήρθαν σε επαφή με τον Έλληνα επιχειρηματία Χρήστο Αποστολίδη και του πρότειναν την εκμετάλλευση της γραμμής, με τις εξής προϋποθέσεις:
- την επέκταση της γραμμής ως το Κρυονέρι,
- την κατασκευής σιδηροδρομικής γέφυρας στον Εύηνο,
- την κατασκευή αποβάθρας επιβίβασης και αποβίβασης στο Κρυονέρι,
- την προμήθεια και λειτουργία ατμοπλοίου σύνδεσης του νέου λιμανιού με αυτό της Πάτρας.
Ο Χρήστος Αποστολίδης δέχτηκε τους όρους και για τον λόγο αυτόν, τον Μάρτιο του 1890 ίδρυσε την Εταιρεία Σιδηροδρόμων Βορειοδυτικής Ελλάδας (ΣΒΔΕ).
Τον Οκτώβριο του 1891 άρχισε η λειτουργία της γραμμής Μεσολογγίου – Αγρινίου. Τον ίδιο μήνα παραδόθηκε η επέκταση της γραμμής από Μεσολόγγι προς Κρυονέρι, το ατμόπλοιο και η αποβάθρα επιβίβασης – αποβίβασης.
Όλοι οι ηλικιωμένοι θα θυμούνται με νοσταλγία τα ταξίδια τους από το Κρυονέρι στην Πάτρα και αντίστροφα με τα πλοία «ΚΑΛΥΔΩΝ Ι», «ΚΑΛΥΔΩΝ ΙΙ και, από το 1950 και μετά, «ΚΑΛΥΔΩΝ ΙΙΙ». Επίσης, οι ΣΒΔΕ διέθεταν και το αποβατικό σκάφος «ΡΟΔΟΣ».
Το 1952 οι ΣΒΔΕ, μετά από πτώχευσή τους, κατασχέθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο και υπήχθησαν στους Σιδηροδρόμους Πειραιώς – Αθηνών και Πελοποννήσου. Τη χρονιά εκείνη μάλιστα τέθηκαν σε κυκλοφορία τρεις νέες αυτοκινητάμαξες μάρκας BREDA (Ιταλίας), με αριθμούς κυκλοφορίας 2501, 2502 και 2503 αντίστοιχα.
Στις 25 Οκτωβρίου του 1970 το τρένο σφύριξε για τελευταία φορά. Την ημέρα αυτή σταμάτησε τη λειτουργία του, επειδή η εκμετάλλευση της γραμμής αξιολογήθηκε ως υπερβολικά ελλειμματική. Οι σταθμοί του έκλεισαν ερμητικά τις πόρτες τους, περιμένοντας καρτερικά τα «θυρανοίξιά» τους από τους μανιασμένους ανέμους, τα παράνομα ζευγάρια, τους κυνηγούς μετάλλων και ομορφολαξευμένων λίθων.
Ο σταθμός του Γαλατά στάθηκε τυχερός. Πριν από τέσσερα χρόνια, το 2018, κυριολεκτικά στο «παρά πέντε» της κατάρρευσής του, ενοικιάστηκε από τον Σύλλογο Γυναικών Γαλατά «Αρμονία», επισκευάστηκε, ευπρεπίστηκε και έκτοτε στεγάζει τα Γραφεία και πολλές από τις δράσεις του εν λόγω Συλλόγου. Τούτες τις μέρες, μάλιστα, σφύζει από ζωή. Πολλοί επισκέπτονται τον χώρο, προφανώς όχι σε αναζήτηση εισιτηρίου για ένα ταξίδι με το τρένο. Ο δραστήριος Σύλλογος στεγάζει στους χώρους του παλιού Σταθμού πλούσια έκθεση λαογραφικού υλικού, προσφέροντας στους επισκέπτες ένα ονειρικό ταξίδι στο παρελθόν.
Θερμά συγχαρητήρια στους εμπνευστές της ιδέας, θερμότερα στους δημιουργούς και τους συντελεστές της έκθεσης. Τέτοιες ενέργειες όχι μόνο προάγουν το πολιτισμικό παρελθόν του λαού μας αλλά δημιουργούν και πολιτισμό. Γι’ αυτό πρέπει να προβάλλονται και να ενισχύονται.
Γαλατάς, 10/09/2023
Κώστας Σακαρέλος
Αναρτήθηκε 11 Σεπτεμβρίου 2023, 11:10